شعر لنزار قباني (عيناكى)

عيناك كنهرى احزانى
نهرى موسيقى حملانى
لوراء وراء الازمان
نهرى موسيقى قد ضاعا
سيدتى ثم اضعانى
الدمع الاسود فوقهما
يتساقط انغام بيان
عيناكى وتبغى وكحولى
والكاس العاشر اعمانى
وانا فى المقعد محترقا
نيرانى تاكل نيرانى
ااقول احبك يا قمر ى
اه لو كان بامكانى
فانا لا املك فى الدنيا
الا عينيك واحزانى
سفنى فى المرفا باكية
تتمذق فوق الخلجان
ومصيرى الاصفر حطمنى
حطم فى صدرى ايمانى
هل ارحل عنك وقصتنا
احلى من عودة نيسان
احلى من زهرة غردينيا
فى عتمة شعرا اسبانى
ااقول احبك يا قمرى
اه لو كان بامكانى
فانا انسانا مفقود
لا اعرف بالارض مكانى
ضيعنى دربى ضيعنى
اسمى ضيع عنوانى
تاريخا .. مالى تاريخ
انى مرساة لاترسو
جرحا بملامح انسان
ماذا اعطيك اجيبينى؟
قلقى ؟الحادى ؟ غثيانى
ماذا اعطيك سوى قدرا
يرقص فى كف الشيطان
انا الف احبك فبتعدى
عنى .. عن نارى ودخانى
فانا لا املك فى الدنيا
الا عيناك واحزانى

merci